"Birdenbire!Her şey pespayeleşti.Birdenbire pespayeleşti.Birdenbire. Pespayeleşmişti.Kumsaldaki gezintiden bu yana.Daha önceki gibi değil.Eller, kendi şekillerinde taşlaştı.Ay çürüdü. Ve kalan her şey...tek bir çizginin üzerine çekildi. Tüm nesneler.O... o kaldı.Sadece o. Büyüyen korku kaldı"
“sen gördün.göresin diye çağırdım seni.
annemi gör diye, gör diye! ne diye bunca zahmet?
göstermek daha mı önemli? her gördüğünü gösterebiliyor musun?
söylesene! her gördüğünü gösterebiliyor musun?
rüyalarının fotoğrafını çekebiliyor musun? ışığın yetiyor mu? netliğini ayarlayabiliyor musun? görmeyi, sadece görmeyi biliyor musun?
hem ne göstereceksin? haberleşmek için mi? kimlerle? kendinle habersiz kaldın mı hiç?
gösterilemeyen şeyler görüyorum hep.
gör sadece gör! Ne olursun, o fotoğraflara sadece görmek için bak.
görüyor musun? görüyor musun Nuran? annemi görüyor musun?”
annemi gör diye, gör diye! ne diye bunca zahmet?
göstermek daha mı önemli? her gördüğünü gösterebiliyor musun?
söylesene! her gördüğünü gösterebiliyor musun?
rüyalarının fotoğrafını çekebiliyor musun? ışığın yetiyor mu? netliğini ayarlayabiliyor musun? görmeyi, sadece görmeyi biliyor musun?
hem ne göstereceksin? haberleşmek için mi? kimlerle? kendinle habersiz kaldın mı hiç?
gösterilemeyen şeyler görüyorum hep.
gör sadece gör! Ne olursun, o fotoğraflara sadece görmek için bak.
görüyor musun? görüyor musun Nuran? annemi görüyor musun?”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder